Prawa ochronne na znak towarowy stanowią kluczowy element strategii własności intelektualnej każdej świadomej marki. Rejestracja oznaczenia w urzędzie patentowym to istotne narzędzie defensywne, dające uprawnionemu wyłączność korzystania ze znaku w obrocie handlowym w odniesieniu do określonych towarów i usług. Niemniej jednak, zbyt często w praktyce spotykamy się z sytuacjami, w których przedsiębiorcy – zarówno MŚP, jak i duże podmioty – nie doceniają wymogu cyklicznego przedłużania ochrony i zaniechują działań, które warunkują dalszą skuteczność praw wyłącznych.
Ochrona znaku towarowego jest ograniczona czasowo – co do zasady trwa 10 lat od daty zgłoszenia, jednak ustawodawca umożliwia jej nieograniczone przedłużanie na kolejne dziesięcioletnie okresy. Jest to mechanizm, który z jednej strony chroni interesy właścicieli znaków, pozwalając na zachowanie ich wartości rynkowej, z drugiej zaś – przeciwdziała sztucznemu blokowaniu rynku przez podmioty nieaktywnie korzystające z oznaczeń.
Dlaczego warto zadbać o terminowe przedłużenie znaku towarowego?
Brak terminowego przedłużenia prowadzi do automatycznego wygaśnięcia prawa ochronnego, co nie wymaga decyzji organu ani zawiadomienia – jest to skutek ex lege. Konsekwencje tego stanu rzeczy mogą być dramatyczne dla przedsiębiorstwa, szczególnie gdy znak jest nośnikiem renomy, stanowi zabezpieczenie umów licencyjnych lub franczyzowych, a jego utrata pociąga za sobą utratę wartości niematerialnych w bilansie firmy.
Praktyka pokazuje, że brak nadzoru nad portfelem znaków może skutkować:
- utrudnioną egzekucją praw – brak podstaw do sprzeciwu wobec rejestracji znaków podobnych,
- koniecznością ponownej rejestracji – narażonej na nowe przeszkody prawne (np. zgłoszenia konkurencji i sprzeciwy),
- spadkiem wiarygodności rynkowej – np. w oczach inwestorów, partnerów handlowych, klientów.
W dobie wzmożonej ochrony własności intelektualnej oraz intensyfikacji działań tzw. „trolli znakowych”, które monitorują rejestry w poszukiwaniu wygasających oznaczeń, konieczność skrupulatnego zarządzania prawami ochronnymi nabiera nowego znaczenia. Tym bardziej, że w wielu przypadkach istnieje możliwość zgłoszenia przez osobę trzecią identycznego znaku zaraz po wygaśnięciu ochrony, bez dodatkowych ograniczeń.
W niniejszym artykule szczegółowo przedstawię:
- obowiązujące terminy przedłużenia ochrony znaku w różnych systemach prawnych (Polska, EUIPO, WIPO),
- formalności proceduralne, w tym omówienie formularzy i opłat,
- praktyczne wskazówki dla właścicieli rozbudowanych portfeli znaków, w tym strategie optymalizacji kosztowej,
- oraz omówię przypadki prawne ilustrujące skutki zaniedbań w zakresie przedłużania ochrony.
Jak długo trwa ochrona znaku towarowego?
Ochrona znaku towarowego, choć skuteczna i szeroka w swoim zakresie, jest zawsze ograniczona czasowo. Zgodnie z przepisami prawa, zarówno w Polsce, jak i na terenie Unii Europejskiej, znak towarowy podlega ochronie przez okres 10 lat, licząc od daty jego zgłoszenia do odpowiedniego urzędu. Data ta ma charakter kluczowy, ponieważ to właśnie od niej, a nie od momentu faktycznego zarejestrowania znaku, rozpoczyna się bieg okresu ochronnego. Praktyczne znaczenie tego faktu polega na tym, że nawet jeśli procedura rejestracyjna przeciąga się w czasie – np. z powodu zgłoszonych sprzeciwów lub formalnych uzupełnień – właściciel znaku wciąż zyskuje ochronę sięgającą wstecz do dnia złożenia wniosku.
Co więcej, prawo przewiduje możliwość przedłużania ochrony znaku o kolejne 10-letnie okresy, i to bez żadnego ograniczenia w liczbie takich przedłużeń. Tym samym, w praktyce znak towarowy może być chroniony przez nieokreślony czas – tak długo, jak właściciel dokonuje systematycznych przedłużeń i wywiązuje się z obowiązków przewidzianych przez przepisy.
Warto przy tym podkreślić, że systemy prawne różnych krajów mogą różnić się w zakresie wymogów dotyczących przedłużania ochrony. Polska i Unia Europejska przyjmują podejście stosunkowo liberalne – nie wymagają, aby właściciel znaku przedstawiał dowody jego faktycznego używania w obrocie handlowym w celu odnowienia ochrony. Samo złożenie wniosku i opłacenie stosownej opłaty, a w przypadku Polski nawet tylko wniesienie opłaty, wystarczy, by przedłużyć ważność znaku o kolejne 10 lat. Jednakże, należy mieć świadomość, że brak używania znaku przez nieprzerwany okres pięciu lat może być podstawą do jego unieważnienia w odrębnym postępowaniu, wszczętym z inicjatywy osoby trzeciej, która wykaże brak interesu gospodarczego właściciela w utrzymywaniu ochrony.
Zgoła odmienna sytuacja ma miejsce w niektórych innych jurysdykcjach, takich jak Stany Zjednoczone. Tamtejsze prawo przewiduje obowiązek składania deklaracji używania znaku (tzw. „Statement of Use”) wraz z dowodami tego używania już w trakcie trwania ochrony, a także jako warunek jej przedłużenia. Brak takich dowodów skutkuje automatycznym wygaszeniem ochrony, co znacząco komplikuje proces zarządzania portfelem znaków międzynarodowych.
Jeszcze bardziej złożona jest sytuacja w przypadku znaków rejestrowanych w trybie międzynarodowym w ramach Systemu Madryckiego, administrowanego przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO). Choć sam system przewiduje 10-letni okres ochrony z możliwością przedłużania na kolejne dziesięciolecia, to każdy z krajów, w których znak został objęty ochroną, może stosować własne regulacje dotyczące warunków odnowienia. W niektórych państwach może to oznaczać obowiązek przedstawienia dowodów używania, w innych – konieczność dopełnienia formalności lokalnych, jak chociażby potwierdzenia rejestracji u urzędników krajowych.
W praktyce, dla właścicieli znaków towarowych kluczowe jest więc nie tylko zrozumienie ogólnych zasad dotyczących czasu trwania ochrony, ale również świadomość, że każdy system prawny może nakładać odmienne obowiązki. Stąd konieczność bieżącego monitorowania terminów i zasad obowiązujących w danych krajach, szczególnie w sytuacjach, gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność o zasięgu międzynarodowym.
Podsumowując, ochrona znaku towarowego trwa przez 10 lat od daty zgłoszenia, z możliwością nieograniczonego przedłużania. W Polsce i UE jest to proces nieskomplikowany, niewymagający dowodów używania, natomiast w innych krajach, zwłaszcza w USA czy w ramach WIPO, konieczne może być spełnienie dodatkowych warunków. Kluczowa staje się więc nie tylko rejestracja, ale strategiczne planowanie długofalowej ochrony marki, z uwzględnieniem różnic regulacyjnych pomiędzy jurysdykcjami.
Porozmawiaj z ekspertem
Chcesz przedłużyć prawo ochronne na swój znak towarowy? W trakcie bezpłatnej rozmowy doradzę Ci najleszą strategię ochrony Twojej marki.
Kiedy i jak przedłużyć ochronę znaku towarowego?
Proces przedłużania ochrony jest relatywnie prosty. W Polsce od marca 2019 procedura odnowienia krajowego znaku towarowego została uproszczona – wystarczy samo wniesienie opłaty za kolejny okres ochrony, bez składania odrębnego podania o przedłużenie czy oczekiwania na decyzję UPRP. Opłatę należy przelać na właściwy rachunek bankowy Urzędu Patentowego (dane rachunku dostępne na stronie UPRP), podając w tytule przelewu co najmniej numer rejestracyjny znaku towarowego oraz informację, że dotyczy ona przedłużenia ochrony. Opłatę tę należy uiścić przed upływem trwającego okresu ochrony, ale nie wcześniej niż na rok przed tą datą. Wniosków papierowych nie ma konieczności składać – jeżeli jednak właściciel chce odnowić ochronę tylko dla części towarów lub usług, powinien to wyraźnie zaznaczyć. W takim przypadku należy w tytule przelewu wskazać numery klas towarowych/usług, dla których ma zostać przedłużona ochrona.
Odnowienie ochrony zostaje odnotowane w oficjalnym Rejestrze znaków towarowych oraz publikowane w Wiadomościach Urzędu Patentowego (gazecie urzędowej). UPRP nie wydaje odrębnej decyzji ani świadectwa potwierdzającego przedłużenie – wpis w rejestrze stanowi dowód przedłużenia ochrony
Ochrona znaków unijnych jest odnawiana poprzez złożenie wniosku o odnowienie w EUIPO i uiszczenie stosownej opłaty. Standardowo odbywa się to elektronicznie: właściciel (lub jego pełnomocnik) loguje się do User Area na stronie EUIPO i wypełnia formularz odnowienia (e-renewal). We wniosku należy podać numer rejestracyjny ZTUE oraz dane identyfikacyjne właściciela/wnioskodawcy. Domyślnie przyjmuje się odnowienie ochrony dla wszystkich towarów i usług objętych znakiem. Jeśli właściciel zamierza odnowić ochronę tylko dla części asortymentu, powinien to zaznaczyć we wniosku, wskazując które klasy towarowe lub które konkretnie towary/usługi mają pozostać chronione (niewskazane po prostu wygasną). Po złożeniu wniosku online można od razu opłacić koszt odnowienia (np. kartą kredytową lub poprzez konto bieżące w EUIPO) – taka forma jest preferowana, ponieważ automatycznie naliczana jest obniżona stawka opłaty (zniżka za e-odnowienie).
Wniosek o odnowienie (połączony z uiszczeniem opłaty) powinien zostać złożony w ciągu 6 miesięcy przed datą wygaśnięcia ochrony znaku. Przykładowo, jeśli znak UE został zgłoszony 10.06.2015, to jego ochrona wygasa 10.06.2025 i od 10.12.2024 można składać wniosek o przedłużenie (pół roku przed upływem 10 lat). EUIPO zazwyczaj wysyła przypomnienie o nadchodzącym terminie odnowienia na zarejestrowany adres e-mail właściciela lub jego pełnomocnika około 6 miesięcy przed wygaśnięciem, jednak brak takiego powiadomienia nie zwalnia z obowiązku dotrzymania terminu.
Po otrzymaniu prawidłowego wniosku i opłaty EUIPO dokonuje odnowienia – wpisuje nową datę wygaśnięcia (przesuniętą o 10 lat) do Rejestru EUTM oraz publikuje informację o odnowieniu w Biuletynie znaków towarowych UE. Potwierdzenie odnowienia jest dostępne w formie elektronicznej – EUIPO nie wydaje papierowego certyfikatu, ale w panelu użytkownika można pobrać zaświadczenie/wyciąg z rejestru po odnowieniu.
W systemie rejestracji międzynarodowej (WIPO) sytuacja komplikuje się o tyle, że każde państwo może mieć własne zasady dotyczące terminów, opłat oraz dodatkowych wymagań. Wniosek o przedłużenie ochrony w ramach rejestracji międzynarodowej składa się do Biura Międzynarodowego WIPO, które następnie przekazuje go do odpowiednich krajowych urzędów. Z punktu widzenia praktyki, szczególną uwagę należy zwrócić na różnice w terminach – niektóre państwa mogą wymagać wcześniejszego działania niż standardowe 6 miesięcy.
Istotną zaletą systemu polskiego i unijnego jest brak obowiązku przedstawiania dowodów używania znaku towarowego w celu przedłużenia ochrony. W odróżnieniu od takich krajów jak USA, gdzie brak aktywnego używania znaku może uniemożliwić jego przedłużenie, w Polsce nie bada się tej kwestii na etapie przedłużenia – niemniej jednak, znak nieużywany przez pięć kolejnych lat może zostać unieważniony w odrębnym postępowaniu.
Jeśli chodzi o koszty, w Polsce opłata urzędowa za przedłużenie ochrony znaku wynosi obecnie 400 zł za jedną klasę towarową, a za każdą kolejną klasę należy dopłacić 400 zł. W przypadku przedłużenia po terminie doliczana jest dodatkowa opłata karencyjna w wysokości 30% opłaty podstawowej (czyli razem 520 zł za klasę). Przykładowo, jeśli znak jest zarejestrowany w 3 klasach, podstawowa opłata wyniesie 3 × 400 zł = 1200 zł za przedłużenie na kolejne 10 lat. W okresie karencji koszt ten wzrośnie do 3 × 520 zł = 1560 zł. Opłatę może wnieść bezpośrednio właściciel znaku lub osoba przez niego upoważniona (np. pełnomocnik).
Opłaty urzędowe za przedłużenie znaku towarowego UE zależą od liczby klas towarowych oraz od formy złożenia wniosku (online vs. tradycyjnie). Podstawowa opłata za 10-letnie odnowienie indywidualnego znaku UE (EUTM) przy zgłoszeniu elektronicznym wynosi 850 EUR (obejmuje ona 1 klasę towarową/usług). Jeżeli znak jest zarejestrowany w więcej niż jednej klasie, należy wnieść dodatkowe opłaty klasowe: 50 EUR za drugą klasę oraz 150 EUR za trzecią i każdą kolejną klasę powyżej dwóch. Przykładowo, przedłużenie znaku w 3 klasach (zgłoszenie online) kosztuje 850 + 50 + 150 = 1050 EUR. Uwaga – powyższe stawki dotyczą wniosków elektronicznych; jeśli ktoś złożyłby wniosek o odnowienie inną drogą (papierowo), obowiązuje wyższa podstawowa opłata 1000 EUR za pierwszą klasę (zamiast 850 EUR). Innymi słowy, zniżka 150 EUR przysługuje tylko w przypadku skorzystania z e-odnowienia.
Opłaty za kolejne klasy (50 EUR i 150 EUR) pozostają takie same niezależnie od formy zgłoszenia. Znaki kolektywne lub certyfikacyjne mają wyższe stawki (odnowienie online 1500 EUR, papierowo 1800 EUR za pierwszą klasę), ale w pytaniu skupiamy się na zwykłych znakach indywidualnych. Jeśli odnowienie następuje w 6-miesięcznym okresie po wygaśnięciu (okres karencji), do powyższych opłat doliczana jest jednorazowa opłata dodatkowa +25% od łącznej kwoty za odnowienie. Dla przykładu, jeśli opłata podstawowa (zależnie od klas) wynosi 1050 EUR, to odnowienie spóźnione będzie kosztować 1050 + 25% = 1312,50 EUR. Warto zauważyć, że przepisy ustanawiają maksymalny pułap tej opłaty karnej – nie może ona przekroczyć 1500 EUR, nawet przy bardzo dużej liczbie klas.
Jeżeli właściciel nie zdoła odnowić znaku przed datą wygaśnięcia, przepisy przewidują jeszcze 6-miesięczny okres karencji po wygaśnięciu, podczas którego można dokonać odnowienia za dodatkową opłatą (sankcja za spóźnienie). Dzień po wygaśnięciu znaku zaczyna biec ten dodatkowy okres – w jego trakcie ochrona znaku jest co prawda formalnie wygasła, ale może zostać „wskrzeszona” przez skuteczne odnowienie z dopłatą. Opłata dodatkowa wynosi 25% całej opłaty za odnowienie i doliczana jest do należności, jeśli odnowienie następuje w okresie karencji. Po upływie 6 miesięcy karencji znak traci ochronę w UE nieodwołalnie (data wygaśnięcia jest liczona wstecznie na dzień pierwotnego terminu).
W praktyce, wiele podmiotów decyduje się na tzw. monitoring portfela znaków, zlecając profesjonalnym kancelariom nadzór nad terminami ochrony, przypomnieniami i pełną obsługą procesu przedłużenia. Takie rozwiązanie minimalizuje ryzyko kosztownych błędów i pozwala skupić się na rozwoju biznesu, mając pewność, że prawa do marki są bezpieczne.
Podsumowując, przedłużenie ochrony znaku towarowego to proces przewidywalny i możliwy do zaplanowania. Kluczowe jest jednak, aby nie zostawiać tego na ostatnią chwilę. Regularne monitorowanie terminów i rzetelne podejście do zarządzania znakami to fundament długofalowej ochrony wartości marki na rynku.
Chcesz przedłużyć znak towarowy?
Doradzimy Ci najlepszą ścieżkę ochrony Twoich praw
i całę postępowanie poprowadzimy za Ciebie!
Podane przez Ciebie dane osobowe będziemy przetwarzać w celu i zakresie niezbędnym do udzielenia odpowiedzi na przesłane zapytanie. Podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do udzielenia odpowiedzi. Administratorem Twoich danych osobowych jest Kancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicy Sp.j. Przysługuje Ci prawo wniesienia sprzeciwu, prawo dostępu do danych, prawo żądania ich sprostowania, ich usunięcia lub ograniczenia ich przetwarzania. Szczegółowe informacje znajdziesz w naszej Polityce prywatności.
Co grozi za brak przedłużenia znaku towarowego?
Zaniedbanie obowiązku przedłużenia ochrony znaku towarowego niesie ze sobą konsekwencje, które mogą w sposób bezpośredni zagrozić stabilności i wartości marki. Wygaśnięcie prawa ochronnego na znak nie jest jedynie formalnością – to proces, który uruchamia szereg skutków prawnych i ekonomicznych, a jego reperkusje odczuwalne są zarówno na poziomie operacyjnym, jak i strategicznym działalności gospodarczej.
W momencie, gdy upływa dziesięcioletni okres ochrony i właściciel znaku nie dopełni obowiązku jego przedłużenia, prawo ochronne wygasa z mocy prawa, automatycznie, bez konieczności wydania jakiejkolwiek decyzji przez organ rejestrowy. Nie jest przy tym istotne, czy przedsiębiorca wiedział o zbliżającym się terminie – brak reakcji skutkuje utratą wyłączności, a tym samym możliwości egzekwowania swoich praw względem osób trzecich.
W praktyce oznacza to, że znak, który do tej pory był chroniony, może zostać dowolnie wykorzystywany przez inne podmioty, w tym także przez konkurentów. Co więcej, utrata ochrony wiąże się z ryzykiem, że konkurencja nie tylko zacznie używać tego samego oznaczenia, ale podejmie próbę jego ponownej rejestracji – tym razem na swoją rzecz. W efekcie właściciel pierwotnego znaku traci możliwość sprzeciwu wobec takich działań i naraża się na konieczność zmiany identyfikacji wizualnej, czyli rebrandingu, który z reguły jest procesem kosztownym i czasochłonnym.
Brak ochrony prawnej to jednak nie tylko utrata monopolu na znak. Wiąże się również z poważnymi konsekwencjami finansowymi. Wartość znaku jako aktywa niematerialnego w bilansie firmy spada do zera. Może to wpłynąć na zdolność kredytową przedsiębiorstwa, jego wycenę przy transakcjach fuzji i przejęć, a także zmniejszyć atrakcyjność w oczach inwestorów. W sytuacji, gdy znak był przedmiotem licencji lub umów franczyzowych, utrata ochrony skutkuje zazwyczaj koniecznością renegocjacji kontraktów lub wręcz ich rozwiązania.
Nie można również pominąć aspektu wizerunkowego. Marka, która traci prawo do swojego znaku, naraża się na poważne problemy z wiarygodnością. Klienci, szczególnie w sektorach premium, gdzie zaufanie do marki odgrywa kluczową rolę, mogą postrzegać taki podmiot jako nieprofesjonalny i niewiarygodny. W niektórych branżach, np. farmaceutycznej czy technologicznej, utrata znaku może wręcz skutkować niemożnością dalszego funkcjonowania na rynku pod dotychczasową nazwą.
Warto również zwrócić uwagę na trudności logistyczne i operacyjne, jakie wynikają z konieczności zmiany znaku. Obejmuje to nie tylko rebranding materiałów marketingowych, ale również aktualizację opakowań, dokumentacji technicznej, stron internetowych, domen oraz zgłoszeń w innych systemach ochrony – np. Amazon Brand Registry czy programach ochrony własności intelektualnej w sieciach dystrybucji.
Analizując konsekwencje braku przedłużenia ochrony, należy także wspomnieć o pewnym zjawisku rynkowym, które staje się coraz bardziej powszechne – mianowicie o działalności tzw. „trolli znakowych”. Są to podmioty, które aktywnie monitorują wygasające znaki i dokonują ich rejestracji w celu późniejszego odsprzedania byłemu właścicielowi lub w celu utrudnienia mu działalności. Takie przypadki, choć kontrowersyjne, są zgodne z prawem, o ile znak faktycznie przestał być chroniony, a nowy właściciel działał zgodnie z procedurami rejestracyjnymi.
Podsumowując, brak przedłużenia ochrony znaku towarowego to ryzyko wielowymiarowe, obejmujące sferę prawną, finansową, operacyjną i wizerunkową. Utrata wyłączności na oznaczenie, które często stanowi fundament przewagi konkurencyjnej, może doprowadzić do istotnych strat i osłabienia pozycji rynkowej. Dlatego zarządzanie portfelem znaków to nie tylko kwestia formalności, ale strategiczny element prowadzenia nowoczesnego biznesu.
Chroń swoją markę!
Nie pozwól konkurencji na kradzież Twojej marki! W trakcie bezpłatnej rozmowy doradzę Ci najleszą strategię ochrony prawnej Twojej marki.
Podsumowanie – przedłużenie prawa ochronnego na znak towarowy
Ochrona znaku towarowego to proces ciągły, który nie kończy się na uzyskaniu świadectwa rejestracji. Jest to raczej zobowiązanie długofalowe, wymagające od właściciela nie tylko dbałości o bieżące używanie znaku w obrocie gospodarczym, ale również świadomości prawnej i operacyjnej związanej z jego utrzymaniem w mocy. Przedłużenie ochrony stanowi kluczowy element tego procesu – to moment, w którym przedsiębiorca potwierdza swoją intencję dalszego korzystania z prawa wyłącznego, jednocześnie odnawiając swoje roszczenia wobec podmiotów trzecich, które mogłyby próbować naruszać tę wyłączność.
Analizując zagadnienie z perspektywy praktyki gospodarczej, warto dostrzec, że znak towarowy nie jest tylko abstrakcyjnym prawem. To realne narzędzie budowania wartości marki, to kapitał, który z czasem może rosnąć i umacniać pozycję przedsiębiorstwa na rynku. Jednak jak każdy kapitał – wymaga ochrony i pielęgnacji. Przedłużanie ochrony znaku nie jest jedynie kwestią formalności – to świadome działanie, które może zadecydować o ciągłości prowadzonego biznesu. Zaniedbanie tego obowiązku wiąże się z nieproporcjonalnie wysokim ryzykiem – od utraty wartości niematerialnych, przez ryzyko rejestracji przez konkurencję, aż po konieczność ponoszenia kosztów rebrandingu i odbudowy zaufania klientów.
Warto również zauważyć, że skuteczna ochrona znaku, a więc nie tylko jego rejestracja, ale i terminowe przedłużanie, stanowi fundament prawny dla wielu innych działań gospodarczych – od zawierania umów licencyjnych, przez ekspansję zagraniczną, po negocjacje z inwestorami czy bankami. Znak towarowy, który utracił ochronę, staje się prawnym balastem, mogącym uniemożliwić lub znacząco utrudnić rozwój firmy.
W kontekście globalizacji i dynamicznych zmian rynkowych, rośnie również znaczenie zarządzania portfelem znaków w skali międzynarodowej. Każdy system prawny może stawiać inne wymagania – zarówno co do terminów, jak i procedur przedłużenia. Dlatego odpowiedzialne podejście do tego zagadnienia zakłada nie tylko świadomość obowiązujących przepisów, ale również wdrożenie systemów monitorowania i przypominania o zbliżających się terminach, a w przypadku większych portfeli – skorzystanie z profesjonalnego wsparcia kancelarii wyspecjalizowanych w prawie własności intelektualnej.
Podsumowując, przedłużenie ochrony znaku towarowego to jeden z fundamentów stabilnej strategii zarządzania marką. Jest to proces przewidywalny i w pełni kontrolowalny – pod warunkiem, że zostanie odpowiednio zaplanowany. Dbałość o ciągłość ochrony znaku to nie tylko wymóg prawny, ale wyraz odpowiedzialności za przyszłość firmy, jej tożsamość i miejsce w świadomości klientów. Właśnie dlatego warto traktować to zadanie priorytetowo, jako inwestycję w trwałość i bezpieczeństwo marki.
